زندگینامه رهی معیری ، آثار و اشعارش
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۴۵۱۷۳
تحقیق درباره رهی معیری: رهی معیری یکی از غزلسرایان معاصر ایرانی است که در این مطلب از بخش تحقیق ماگرتا میخواهیم به زندگینامه و اشعار او بپردازیم با ما همراه شوید. زندگینامه رهی معیری
محمد حسن معین معروف به رهی معیری در ۱۰ اردیبهشت سال ۱۲۸۸ در تهران بدنیا آمد، او فرزند موید خلوت نوهی معیر الممالک است او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران به پایان برد سپس وارد دستگاه دولتی شد و در چندین مشاغل فعالیت کرد، او در سال ۱۳۲۲ به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزرات پیشه و هنر منصوب شد و پس از بازنشستگی در کتابخانه مرکزی مشغول شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رهی معیری از کودکی به شعر، موسیقی و نقاشی علاقه زیادی داشت و توانست در هفت سالگی اولین رباعی خود را بسراید.
او یکی از بهترین شاعران ایرانی است که بیشتر شعرهایش از سعدی، حافظ، نظامی، صائب و مولوی تاثیر گرفته است، از اشعار مهم معیری میتوان به شب جدایی، کاروان، جوانی، مرغ حق و شد خزان اشاره کرد.
رهی معیری در آغاز شاعری در انجمن ادبی حکیم نظامی شرکت میکرد و اعضای فعال آنجا بود و در انجمن ادبی فرهنگستان از اعضای برجسته به شمار میرفت، همچنین او در انجمن موسیقی ایران عضو بود و اشعارش در بیشتر روزنامهها و مجلات ادبی نشر یافت و در شعرهای انتقادی از نام مستعار زاغچه، شاه پریون، حق گو و گوشه گیر استفاده میکرد.
آثار رهی معیریمجموعهای از اشعار رهی معیری در سال ۱۳۴۵ به عنوان سایه عمر چاپ شد، او یکی از چند چهره ممتاز غزل سرای معاصر است او دلبستگی زیادی به اشعار سعدی داشت و سادگی و روانی و طروات غزلهای سعدی را میتوان در اشعار او پیدا کرد.
عامل اصلی اهمیت کار او مضامین لطیف است و جمع میان سه عنصر اصلی شعر در غزل کار بسیار دشواری است.
نمونه اشعار رهی معیریشعر بهار
نوبهار آمد و گل سرزده چون عارض یار
ای گل تازه، مبارک به تو این تازه بهار
با نگاری چو گل تازه روان شو به چمن
که چمن شد ز گل تازه چو رخسار نگار
لالهوش باده به گلزار بزن با دلبر
کز گل و لاله بود چون رخ دلبر گلزار
زلف سنبل شده از باد بهاری درهم
چشم نرگس شده از خوابزمستانبیدار
چمن از لالهٔ نورُسته بُوَد چون رخ دوست
گلبن از غنچهٔ سیراب بُوَد چون لب یار
روز عید آمد و هنگام بهار است امروز
بوسه دهای گل نورُسته، که عید است و بهار
گل و بلبل همه در بوس و کنارند ز عشق
گل من، سر مکش از عاشقی و بوس و کنار
گر دل خلق بُوَد خوش که بهار آمد و گل
نوبهار منی ای لالهرخ گلرخسار
خلق گیرند ز هم عیدی اگر موقع عید
جای عیدی، تو به من بوسه دهای لالهعذار
یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گِردِ آن شمع طرب میسوختم پروانهوار
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم
آتشم بر جان ولی از شِکوه لب خاموش بود
عشق را از اشک حسرت ترجمانی داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاکبوس درگهی
چون غبار از شُکر سر بر آستانی داشتم
در خزان با سرو و نسرینم بهاری تازه بود
در زمین با ماه و پروین آسمانی داشتم
درد بیعشقی ز جانم برده طاقت ورنه من
داشتم آرام تا آرام جانی داشتم
بلبل طبعم «رهی» باشد ز تنهایی خموش
نغمهها بودی مرا تا همزبانی داشتم
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: رهی معیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۴۵۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظامی گنجوی شاعر شهیر تفرشی
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ نظامی گنجوی شاعر و حکیم ایرانی است که بعضی کشورهای جدیدالتأسیس اطراف برای هویت تراشی برای خود مدعی غیر ایرانی بودن او شدهاند در حالی که این شاعر ایرانی با استناد به اشعار نظامی و البته تأیید سازمان جهانی یونسکو در خانهای در روستای «تا» به دنیا آمده و زندگی داشته است.
مهمترین این مستندات، اشعار نظامی در دلتنگی برای طاد بود: «چو در گرچه در شهر گنجه گُمم، ولی از کهستان شهر قُمم/ به تفرش دهی است «تا» نام او، نظامی از آنجا شده نامجو»
روستای «تا» روستایی آراسته و زیبا با کوچههای سنگفرش و هوایی دلانگیز است که علاوه بر اینکه زادگاه حکیم نظامی است بلکه اولین روستا در کشور است که کوچههایش به اسم یک فرهیخته اسم گذاری شده است.
تکیه روباز تاریخی، مسجد جامع در کنار خانه حکیم نظامی و طبیعت این روستا از جاذبههای آن است.
از آثار حکیم نظامی میتوان به مثنویهای عاشقانه مثل خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفتپیکر اشاره کرد که در اوج زیبایی به زبان فارسی سروده شده است.